Η γνωστή εξυπηρέτηση του δημοσίου

Παραθέτω παρακάτω το e-mail που έστειλα στη γραμμή παραπόνων δημόσιου νοσοκομείου, σχετικά με την εξυπηρέτηση που "απόλαυσα" ως πολίτης, από τον δημόσιο υπάλληλο που εργαζόταν στο τηλεφωνικό κέντρο του νοσοκομείου. Βέβαια γνωρίζω πως συνήθως συμβαίνουν πολύ χειρότερα και κραυγαλέα πράγματα και ο καθένας έχει να διηγηθεί κάτι πολύ χειρότερο. Είναι όμως και αυτό ενδεικτικό μιας κατάστασης που πια δεν έχουμε άλλο περιθώριο να ανεχθούμε. Η την αλλάζουμε σήμερα δημιουργώντας τις προϋποθέσεις τα παιδιά μας να ζήσουν σε πολιτισμένες συνθήκες, ή την παρατηρούμε απαθείς, όπως κάναμε μέχρι τώρα, αποδεχόμενοι μια σαφέστατα προδιαγεγραμμένη, υπό αυτές τις προϋποθέσεις καταστροφική πορεία, που οδηγεί στην παρακμή και την χρεωκοπία της ελληνικής κοινωνίας

Το e-mail με την καταγγελία
Αύριο 13-4-2010 το πρωί ο 81 ετών πατέρας μου έχει ραντεβού και πρέπει να φύγει αρκετά νωρίς με το τραίνο για να είναι έγκαιρα στο νοσοκομείο. Επειδή όμως έχει ακούσει ότι οι γιατροί έχουν απεργία μου ανέφερε την πληροφορία και προκειμένου να μην υποστεί άδικα μια μεγάλη για την ηλικία του ταλαιπωρία επικοινώνησα με το τηλεφωνικό σας κέντρο στις 21:30 προκειμένου να ρωτήσω αν δουλεύουν κανονικά αύριο.
Η απάντηση; "Δεν ξέρω!".
"Μα μήπως πήρα λάθος; δεν πήρα στο νοσοκομείο;",
"Στο νοσοκομείο πήρατε αλλά δεν ξέρω. Πάρτε αύριο το πρωί στα ιατρεία να σας πουν",
" Μα κύριε μου είμαστε από επαρχία..Αυριο πρέπει να ξεκινήσουμε πολύ πρωί για να είμαστε στο ραντεβού!"
"Τι να σας πω. Δεν ξέρω, παρτε αύριο το πρωι μετά τις 8"
"Δηλαδή δεν ξέρετε αν υπάρχει κάποια απεργία, επίσχεση εργασίας των γιατρών..."
"Δεν ξέρω παρτε αύριο.."
"Συνδέστε με τότε με κάποιον που να ξέρει"
"Τέτοια ώρα δεν υπάρχει κάποιος που να ξέρει..."

Αυτή είναι η αντιμετώπιση των πολιτών από το νοσοκομείο σας, η εν παση περιπτώσει ήταν η αντιμετώπιση ενός πολίτη από υπάλληλό σας.
Ανοργανωσιά, άγνοια και έλλειψη οποιασδήποτε διάθεσης για εξυπηρέτηση. Και αν τα δυο πρώτα μπορώ να τα συγχωρήσω (στην Ελλάδα είμαστε...), το τελευταίο που απεικονίζει τον απόλυτα διαβρωμένο και αναισθητοποιημένο δημόσιο υπάλληλο, αυτόν που δεν τον νοιάζει τίποτα εκτός από το να περάσει η ώρα για να φύγει απ' τη "δουλειά" του, όπου προηγουμένως δεν προσέφερε απολύτως τίποτα, η έστω τα ελάχιστα δυνατά, και φυσικά εκτός από το πότε θα έρθει η ώρα να εισπράξει την προνομιούχα αμοιβή του και πότε θα έρθει η ώρα να εισπράξει την προνομιούχα σύνταξή του μαζί με το παχυλό του εφάπαξ. Αυτόν τον σιχαμερό υπάλληλο (δεν αναφέρομαι σε πρόσωπο αλλά στο είδος υπαλλήλου) σας παρακαλώ φροντίστε να του αφαιρέσετε όλες τις δυνατότητες να συνεχίσει να είναι η πληγή αυτής της κοινωνίας. Μιας κοινωνίας που λειτουργεί πια με τέτοια πίεση, αντιμετωπίζοντας πρόβλημα επιβίωσης και που είναι άγνωστο που μπορεί να φτάσει όταν αυτοί που την έφεραν σ' αυτήν την κατάντια (και σ'αυτούς συγκαταλέγονται και αυτοί οι υπαλληλίσκοι που ενώ πληρώνονται κάθονται κι όταν δεν κάθονται νομίζουν πως υποχρέωσή τους δεν είναι να εξυπηρετούν τους πολίτες, αλλά να τους κάνουν την ζωή δύσκολη) προκαλούν το κοινό αίσθημα με τέτοιες συμπεριφορές.

Ήταν άραγε τόσο δύσκολο αν δεν ήξερε πράγματι, να ρωτήσει και να μάθει ώστε να μας ενημερώσει; Και αν ήξερε πως κάποιοι γιατροί απεργούν και κάποιοι όχι και επομένως δεν μπορούσε να ξέρει το συγκεκριμένο ραντεβού αν θα εξυπηρετηθεί, ήταν άραγε τόσο δύσκολο να εξηγήσει το λόγο που δεν μπορεί να απαντήσει; Έχουν γίνει ποτέ σεμινάρια συμπεριφοράς και εξυπηρέτησης των πολιτών στους υπαλλήλους σας; Αν δεν έγιναν είναι τόσο δύσκολο να γίνουν;

Θα ήθελα επίσης να πω τέλος, για να μην υπάρχουν δικαιολογίες, πως εκείνος ο εργατικός και συνειδητός υπάλληλος, που ενώ πασχίζει στη δουλειά του δέχεται άδικα την μήνιν της κοινωνίας πρέπει επιτέλους να επαναστατήσει και να βοηθήσει να διορθωθεί αυτό το χάλι. Αλλιώς είναι συνυπεύθυνος.