Αγαπητοί νέοι
Η σκέψη να επικοινωνήσω μαζί σας με απασχολεί το τελευταίο διάστημα και παρά τους όποιους δισταγμούς, με αφορμή κάποια ανακοίνωση για γενική συνέλευση του Το.Συ.Ν. στο Αιγίνιο, αποφάσισα να την υλοποιήσω.
Πιστέψτε με, όσο κι αν σας φαίνεται υπερβολικό, ότι από τη σκοπιά ενός ανθρώπου της ηλικίας του πατέρα σας, οι ηλικίες μας φαίνονται πολύ κοντινές. Σα χθες ήταν που τελείωσα το σχολείο, που έφυγα από το χωριό και μετά από αρκετά χρόνια ξαναγύρισα για να ζήσω πλέον μόνιμα εδώ, στα αγαπημένα μέρη.
Σήμερα βλέποντας πίσω αξιολογώ την πορεία, τις επιλογές και τις αποφάσεις που πήρα και προσπαθώ να δω και να κρίνω όσο το δυνατόν αποστασιοποιημένα και με εφόδιο την όποια εμπειρία απεκόμισα.
Αυτά θέλω να σας μεταφέρω και ελπίζω να φανούν χρήσιμα.
Κατ’ αρχήν μιας και μιλάμε για Τοπικό Συμβούλιο Νέων, πώς και προέκυψε αυτός ο θεσμός; Για ποιο λόγο άραγε καθιερώθηκε από την πολιτεία;
Είναι γνωστό ότι υπάρχει μια έλλειψη ενδιαφέροντος των πολιτών για ενασχόληση με τα κοινά και αυτό εκτός των άλλων πολύ σοβαρών συνεπειών, έχει σαν αποτέλεσμα την έλλειψη στελεχών, ανθρώπων δηλαδή που θα συμμετέχουν στα δημοτικά συμβούλια και γενικότερα στην πολιτική, ώστε να ξεφύγουμε από το γνωστό πια χάλι που μπορεί εύκολα να διαπιστώσει κανείς, όπου πληθώρα συμβούλων, δημάρχων, αντιδημάρχων κλπ αιρετών, αγνοούν παντελώς τα… πάντα.
Δε γνωρίζουν στοιχειωδώς από διοίκηση και το σπουδαιότερο δεν έχουν κατανοήσει το ρόλο της τοπικής αυτοδιοίκησης στο σύγχρονο κοινωνικό, πολιτικό και οικονομικό περιβάλλον.
Εκτός αυτού, μέσα σε λίγα σχετικά χρόνια άλλαξαν πάρα πολλά στη δημόσια διοίκηση(περισσότερο σε επίπεδο νομοθεσίας), κυρίως λόγω Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτά δεν ήταν δυνατόν να αφομοιωθούν τόσο γρήγορα από μια κοινωνία που λειτουργούσε κατά βάση με εθιμική άσκηση πολιτικής και διοίκησης, χωρίς κανένα προγραμματισμό χωρίς καμιά τήρηση νόμων και κανόνων (αυτά είναι για τους απλούς πολίτες που δεν ανήκουν σε κάποιο «μαντρί») με αποτελέσματα τύπου Βατοπεδίου, αλλά και άλλων τραγελαφικών, που ζούμε τα πολλά τελευταία χρόνια στη χώρα μας.
Με τα Τοπικά Συμβούλια Νέων λοιπόν έρχεται να θεσμοθετηθεί η συμμετοχή των νέων στα κοινά και να προωθηθούν ζητήματα που τους απασχολούν. Βέβαια οι αρμοδιότητες που δίνονται είναι αστείες και δεν υποχρεώνεται στο ελάχιστο κανείς δήμαρχος ή δημοτικό συμβούλιο, αν και θα έπρεπε, να υλοποιήσουν αποφάσεις των Το.Συ.Ν. αλλά ας το παραβλέψουμε προς το παρόν θεωρώντας το πιθανό να αλλάξει σύντομα προς το καλύτερο.
Βασικά όμως μέσα από τις διαδικασίες που θα υπάρξουν, κρυφός στόχος είναι η ανάδειξη ανθρώπων που θα μπορέσουν να στελεχώσουν καλύτερα τις αιρετές θέσεις των δήμων και όχι μόνον. Και εδώ φυσικά έρχεται η πονηρή σκέψη και το μακρύ χέρι του νομοθέτη, αλλά και των κομμάτων αντανακλαστικά, που θα προσπαθήσουν να χειραγωγήσουν τα ΤΟ.ΣΥ.Ν., να πάρουν με το μέρος τους τις όποιες πλειοψηφίες, να προωθήσουν τη δική τους άποψη μέσα στα συμβούλια. Να αποκτήσουν μέσω των «δικών τους» στελεχών τον έλεγχο των δήμων αύριο. Μια προσπάθεια που για όποιον γνωρίζει την Ελληνική πραγματικότητα, αυτονόητα ήδη έχει γίνει.
Δυστυχώς, αυτή η κοντόφθαλμη και μικρόψυχη τακτική που ακολουθείται δεκαετίες τώρα, «διαπαιδαγωγεί» πολιτικά τους νέους και υποβαθμίζει την πολιτική ζωή του τόπου, με τραγικές συνέπειες για όλους μας.
Γι αυτά ας είστε τουλάχιστον υποψιασμένοι.
Αγαπητοί νέοι, το μεγάλο πλεονέκτημα σας είναι η ηλικία σας και ό,τι συνεπάγεται αυτή. Είναι ότι έχετε «φλόγα», ότι είστε ασυμβίβαστοι (πρέπει να είστε), οτι μπορείτε να αμφισβητείτε, ότι μπορείτε να επαναστατείτε, ότι μπορείτε να λειτουργήσετε «απερίσκεπτα» όπως λέμε εμείς οι μεγάλοι, ότι μπορείτε να ονειρεύεστε όμορφα όνειρα και να πιστεύετε σ' αυτά. Γι αυτά τα χαρακτηριστικά σας είστε και το μεγάλο πλεονέκτημα όποιας κοινωνίας έχει νέους που ενδιαφέρονται.
Θα ήθελα λοιπόν σα μεγάλος που δεν έχω τη «φλόγα» αλλά έχω την ελπίδα ακόμα, να σας ζητήσω να βοηθήσετε αυτό τον τόπο .
Αυτονόητη προτροπή:
-Να συμμετέχετε.
-Να αγωνίζεστε, χωρίς συμβιβασμούς, για ο,τι θεωρείτε δίκαιο.
-Να αγωνίζεστε, χωρίς υπαναχωρήσεις, για τα όνειρά σας.
-Να απαιτείτε με πείσμα.
-Να επαναστατείτε απέναντι στην αδικία.
-Να παλεύετε γι αυτό που οι μεγάλοι σας λέμε ότι είναι ανέφικτο να γίνει.
Αγωνιστείτε λοιπόν, με όπλο αυτό που είστε: ΝΕΟΙ
Μην το θυσιάσετε σε σκοπιμότητες και πονηρές εξυπηρετήσεις. Μη δεχτείτε τα δελεαστικά ανταλλάγματα που θα σας τάξουν. Σήμερα παρά ποτέ η κοινωνία, η ανθρωπότητα, χρειάζεται τη νεανική σας αυταπάρνηση.
Αγωνιστείτε, παλέψτε, αμφισβητήστε, απαιτήστε και βασικά μην απογοητεύεστε
Κατανοήστε ότι έτσι σας έχουμε ανάγκη.
