Πολύς λόγος γίνεται τον τελευταίο καιρό για την απουσία δημοτικών συνδυασμών που θα λάβουν μέρος στις επικείμενες δημοτικές εκλογές με επικεφαλής από το Αιγίνιο.
Πολλοί συμπολίτες μας εμφανίζονται ιδιαίτερα ενοχλημένοι από το γεγονός ότι, ενώ τις προηγούμενες εκλογικές διαδικασίες συμμετείχαν αρκετοί συνδυασμοί, τώρα δε διατίθεται κανείς για επικεφαλής, γεγονός που από κάποιους θεωρείται πως δημιουργεί σοβαρό ζήτημα στους κατοίκους του μεγαλύτερου οικισμού του νέου δήμου. Το λυπηρό είναι πως μέσω αυτής της συζήτησης εκφράζονται εκβιαστικά διλήμματα και άδικες ισοπεδωτικές απόψεις για το πολιτικό σκηνικό στο νέο δήμο.
Μια ακόμη λοιπόν συνέπεια της διοικητικής αλλαγής στην τοπική αυτοδιοίκηση είναι και αυτή των εσωτερικών πια τριβών σε κάθε οικισμό. Γιατί να συμμετέχει ή να μη συμμετέχει κάποιος; Γιατί να συνεργαστεί με τον Α’ και όχι με τον Β΄ που είναι από το τάδε χωριό; κ.ο.κ. Σίγουρα θα υπάρξουν και πολλές άλλες, απρόβλεπτες μέχρι στιγμής, συνέπειες σ’ αυτή την πρωτόγνωρη διαδικασία που θα πρέπει οι κοινωνίες να αντιμετωπίσουν.
Το σημείωμα αυτό δεν έρχεται βέβαια να απαντήσει σε όλα τα ερωτήματα που τίθενται, αλλά να θέσει κάποιες βάσεις και να καταθέσει κάποιους προβληματισμούς στη μεγάλη συζήτηση που άνοιξε.
Κατ’ αρχάς θα πρέπει να γίνει κατανοητή η νέα δομή της Τοπικής αυτοδιοίκησης και ιδιαίτερα αυτή που αφορά την περιοχή μας τη Βόρεια Πιερία.
Παίρνοντας στοιχεία από την προηγούμενη εκλογική διαδικασία (www.ypes.gr) παραθέτω τους εγγεγραμμένους και τους ψηφίσαντες σε κάθε Καποδιστριακό Δήμο.
Εγγεγραμμένοι Ψηφίσαντες Απογραφή 2001
Δήμος Αιγινίου 5.618 4.337 5.257
Δήμος Κολινδρού 5.386 4.273 5.227
Δήμος Μεθώνης 3.905 2.939 3.947
Δήμος Πύδνας 5.934 4.418 4.000
Σύνολο 20.843 15.967 18.431
Αν κρίνουμε με βάση τους ψηφίσαντες, που είναι αυτό που αφορά τις εκλογές, ο Δήμος Πύδνας συμμετέχει με το 28% περίπου των ψηφοφόρων, οι δήμοι Αιγινίου και Κολινδρού από 27% περίπου και ο δήμος Μεθώνης λίγο λιγότερο από 19%. Κανείς πρώην δήμος, λοιπόν, δεν έχει κάποια ιδιαίτερη διακριτή υπεροχή
Σε κάθε περίπτωση, όμως, η τοπικιστική λογική είναι αδιέξοδη και σίγουρα οπισθοδρομική και αντιαναπτυξιακή. Οι Αιγινιώτες θα λένε ότι ο δήμαρχος πρέπει να είναι Αιγινιώτης, γιατί το Αιγίνιο είναι μεγαλύτερο, οι Κολινδρινοί θα υποστηρίζουν πως πρέπει να είναι Κολινδρινός, αφού έχουν τον ίδιο περίπου πληθυσμό και λόγω της λιγότερο κεντρικής θέσης κινδυνεύουν να αδικηθούν και να μείνουν στο περιθώριο και οι κάτοικοι των δύο άλλων δήμων για παρόμοιους λόγους πιθανόν θα αγωνίζονται, θα επιχειρηματολογούν και θα θεωρούν δικαιότερο να έχουν δικούς τους δημάρχους.
Μια αδιέξοδη διαμάχη μπορεί να ξεκινήσει και να συνεχιστεί, με μοναδικό ηττημένο το παρόν και το μέλλον του νέου δήμου. Κακή στελέχωση των συνδυασμών, αντιπαλότητες που λειτουργούν καταστροφικά και άλλα ακόμη, θα θέτουν τις προϋποθέσεις για ένα σκοτεινό μέλλον.
Σήμερα, όμως, πρέπει να σκεφτούμε ότι η Βόρεια Πιερία θα είναι ένας δήμος με κοινό συμφέρον την ανάπτυξη και την πρόοδο. Πρέπει να δοθεί βαρύτητα στη σωστή επιλογή της αυριανής διοίκησης που θα αγωνιστεί στις νέες συνθήκες για ένα καλύτερο αύριο των κατοίκων του, εξετάζοντας και ζυγίζοντας άλλα χαρακτηριστικά και σίγουρα όχι τον τόπο καταγωγής του επικεφαλής.
Εδώ, πρέπει να σημειωθεί πως διοίκηση του δήμου δεν είναι μόνον ο δήμαρχος. Είναι και οι συνεργάτες του: αντιδήμαρχοι και δημοτικοί σύμβουλοι, το δημοτικό συμβούλιο, αλλά και οι δημοτικές και τοπικές κοινότητες. Και μάλιστα σε ένα δήμο, με νέες αρμοδιότητες, νέα γεωγραφική ενότητα και με κατανομή δημοτικών συμβούλων που θα προέρχονται σχεδόν εξίσου (από 6 ή 7) από κάθε πρώην δήμο.
Στους νέους δήμους είναι μονόδρομος η εφαρμογή μιας σύγχρονης διοίκησης με αποκέντρωση αρμοδιοτήτων, μακριά από το δημαρχοκεντρικό μοντέλο του παρελθόντος, όπου ο Δήμαρχος, αποφάσιζε, έλεγχε, υλοποιούσε και οι υπόλοιποι στο δημοτικό συμβούλιο αποτελούσαν το άλλοθι της δημοκρατικής λειτουργίας. Όποιος επιχειρήσει να λειτουργήσει το νέο δήμο με αυτόν τον τρόπο θα τον καταδικάσει σε στασιμότητα και υπανάπτυξη.
Σήμερα, λοιπόν, είναι ανάγκη να ξεφύγουμε από τον τρόπο που μάθαμε να σκεφτόμαστε και να λειτουργούμε. Να δούμε αυτή τη συνένωση ως συνένωση δυναμικής των τοπικών κοινωνιών πο,υ αν αξιοποιηθεί και διοχετευθεί σωστά, μπορεί να «απογειώσει» την περιοχή.
Δεν έχει καμία σημασία από πού προέρχεται ο υποψήφιος δήμαρχος. Σημασία έχουν οι προθέσεις του, όπως εκφράζονται από το πρόγραμμα του συνδυασμού του, οι συνεργάτες που επιλέγει, η λογική διοίκησης που καταθέτει και οι δυνατότητές του να συντονίζει το δήμο και να εφαρμόζει με τους συνεργάτες του ένα σύγχρονο μοντέλο διοίκησης, το οποίο πρέπει να στηρίζεται στη διαφάνεια, τη δημοκρατική λειτουργία, τον προγραμματισμό, την αποκέντρωση αρμοδιοτήτων, την δικαιοσύνη, την συνεχή και συνεπή εργασία.
Οι όποιες ενστάσεις και επιφυλάξεις υπάρχουν στους πολίτες ας διαμορφωθούν με βάση τα παραπάνω κριτήρια. Αφετηρία του σκεπτικού που θα οδηγήσει στην επιλογή του καταλληλότερου συνδυασμού ο οποίος θα διοικήσει το δήμο, ας μην είναι ο τόπος καταγωγής του υποψηφίου δημάρχου.
Κλείνοντας αυτό το σημείωμα, θα ήθελα, επίσης, να σημειώσω πως στις εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης δε γίνεται κανενός είδους δημοψήφισμα και δεν επιβραβεύεται ούτε καταδικάζεται η όποια κυβερνητική πολιτική.
Τα δημοτικά σχήματα που συνήθως είναι υποψήφια είναι πολυσυλλεκτικά, έχουν ανθρώπους από όλους τους πολιτικούς χώρους και αν τα κόμματα ήθελαν το καλό των δήμων, έπρεπε να σταματήσουν αυτή την ανόητη καταμέτρηση δυνάμεων με βάση τις δημοτικές εκλογές που και λανθασμένη είναι και εκβιάζει τους ψηφοφόρους πολλές φορές σε επιλογές άστοχες και ζημιογόνες. Επιλογές, που σήμερα, στην κατάσταση που είναι η χώρα μας, δεν έχουμε την πολυτέλεια να υποστούμε.
